De mens achter de wethouder.
Dat hij niet uit het zuidelijk deel van Nederland afkomstig is, doet zijn naam al vermoeden. En dat klopt, want naast familie afkomstig uit verschillende streken van Nederland, heeft hij ook roots in Duitsland. Holger vertelt dat hij naast zijn Nederlandse vader een Duitse moeder heeft. Door het werk van zijn ouders, groeide Holger in Keulen op en doorliep daar zijn lagere en middelbare school. Dit maakt uiteraard ook dat hij vloeiend Duits spreekt. Door zijn keuze voor de studie bestuurskunde in Nijmegen ging Holger in Gennep wonen, alwaar hij nog steeds woonachtig is. Als jongste van de drie nieuwe wethouders en zonder gezin, zegt hij alle vrijheid te voelen onafhankelijk te zijn en kan hij meer tijd investeren in zijn nieuwe functie. Alhoewel hij niet woonachtig is in de gemeente waarin hij wethouder is geworden, vindt Holger het belangrijk dat een wethouder uit de regio afkomstig is, dat je de mores ervan kent en begrijpt. Zijn drijfveer is helder: Als je wilt meedoen in de samenleving en een verschil wil maken dan moet je opstaan en mee doen. En dat heeft hij gedaan.
Politiek actief
Holger was al op jonge leeftijd politiek actief. Hij zat op school al in de medezeggenschapsraad. Zijn vader, die lid was van de VVD in Gennep nam hem op 19-jarige leeftijd als toehoorder mee naar een partijbijeenkomst. In 2010 deed de VVD het bij de verkiezingen goed in de landelijke politiek en lokaal zocht de partij ook nieuwe en liefst jonge gemeenteraadsleden. Tijdens die avond sprong het politieke vonkje wel over en trad hij toe tot de partij… en tot zijn eigen verrassing kwam hij vervolgens op nummer twee van de verkiezingslijst te staan. Redelijk onverwachts haalde de VVD uit het niets in Gennep twee zetels tijdens de verkiezingen, dus Holger werd het jongste lid van de gemeenteraad. Dat bleef hij al met al ruim negen jaar, met onderbreking voor de studie, totdat hij op 12 mei van dit jaar wethouder werd voor de gemeente Mook en Middelaar.
Wisseling van baan
Naast zijn functie als gemeenteraadslid had Holger een baan als milieuplanoloog bij een adviesbureau in Arnhem. Daar hield hij zich bezig met de milieukant van bestemmingsplannen, met geluidsbelasting, externe veiligheid en stikstofproblematiek. Die kennis komt ook in de nieuwe rol nog wel eens van pas, bijvoorbeeld tijdens discussies over toekomst van de agrarische sector. Zo begrijpt hij de uitdaging voor de boeren, maar ziet hij ook die klus waar de overheid voor staat. Het moet niet zo zijn dat landelijk beleid klakkeloos wordt overgenomen, zegt hij, maar juist dat de agrarische sector en de overheid samen kijken naar toekomstperspectief. De gemeente heeft daarbij natuurlijk ook een ondersteunende rol door b.v. te kijken naar de persoonlijke kant van het verhaal. Want die is er altijd en dat wordt nog wel eens vergeten in het landelijke debat.
De stap naar onze gemeente kwam eigenlijk onverwachts… In de nacht van de gemeenteraadsverkiezingen werd hij gebeld door Cornelieke van de Berg van de VVD uit Mook. De VVD had een zetel gewonnen en was nu tweede partij, dus men zocht naar een potentiële wethouderskandidaat en vroeg of hij interesse had voor die functie in onze gemeente. Nogal een vraag, want hij kende de VVD en enkele leden in Mook wel maar wist toen nog niet genoeg over de maatschappelijke uitdagingen van de gemeente. En nog belangrijker de vraag hoe kansrijk het voor de VVD was om in de coalitie te komen… Het moest wel een heel zeker gevoel geven, want het betekende ook dat hij dan zijn vaste baan moest opzeggen zonder terugkomgarantie. Gesprekken met de lokale VVD hebben de doorslag gegeven en het resultaat is dat hij nu wethouder is in onze gemeente. De drie wethouders zijn allemaal nieuw in hun functie; de beginpositie is voor allen dus gelijk en ze houden elkaar goed in balans. Het is een fijn team en gelukkig hebben ze als voorzitter van het college een ervaren burgemeester. Die laat hen zelf hun weg vinden en stelt daarbij de goede vragen.
Ambitie
Holger vond het altijd al leuk om raadslid te zijn, maar nog leuker vindt hij in het lokale bestuur op de inhoud te werken. Hoe maak je b.v. problemen en de consequenties daarvan draagbaar voor iedereen? Dat geldt o.a. voor de problematiek met betrekking tot de openbare ruimte en infrastructuur en dan met name de ontsluiting van Groesbeek naar de A73. De basis van het probleem - en dus eigenlijk ook de oplossing - ligt bij de gemeente Berg en Dal maar onze gemeente, en dan vooral de inwoners in de wijken, kampt met de gevolgen ervan en daar moet toch wat mee gebeuren.
Natuurlijk moest in het gesprek ook even worden stilgestaan bij het toekomstperspectief. Volgens Holger is de omvang van onze gemeente perfect om als gemeentebestuur betrokken te zijn bij de inwoners en wat er speelt. Hoe groter en meer kernen, hoe lastiger dat wordt. Dat vraagt volgens hem wel om de nodige regionale samenwerking, want onze gemeente kan lang niet alle taken meer alleen oppakken. We moeten van elkaar leren in de regio, met Mook en Middelaar als partner op ooghoogte. Want, aldus Holger, als gemeente moeten we er voor waken ons niet te klein te gedragen. We moeten met andere gemeenten in de regio meegaan zodat ook zij met óns meegaan en óns serieus blijven nemen.
De gemeente Mook verkeert in de unieke positie dat ze kan shoppen in het zuiden en het noorden. We kunnen overal mee praten. Holger vindt het een belangrijk deel van zijn taak om ook buiten de gemeentegrenzen zichtbaar te zijn, als ambassadeur van de gemeente, en dus deel te nemen aan regionale overleggen en zich daar in te zetten voor het lokale belang.
Resultaten
Holger wil de taken die in zijn portefeuille zitten krachtig aanpakken en stappen zetten. Hij wil voorkomen dat hem over een aantal jaren verweten wordt dat er niets is gedaan. Dat geldt b.v. voor de dorps- en wijkraden. Hij vindt het belangrijk dat zij goed functioneren en dat de samenwerking met de gemeente goed is. Er ligt een convenant dat ook in toekomst een mooie basis vormt voor samenwerking. En als er dingen moeten gebeuren dan hoort hij dat graag vanuit die dorps- en wijkraden omdat zij de oren en ogen zijn van de samenleving.
Ook in de gemeentepolitiek is Holger resultaatgericht. Hij wil veel luisteren en zichtbaar en bereikbaar zijn. Als het gaat om inwonersparticipatie wil hij zoveel mogelijk mensen aan tafel krijgen en niet alleen de mensen die toch al geïnteresseerd zijn en de weg weten. De uitdaging is om de gehele doelgroep te bereiken, dus ook mensen die moeilijker bereikbaar zijn zoals jongeren.
Centrale vragen
In de nabije toekomst wordt de gemeente geconfronteerd met een aantal moeilijke kwesties, zoals het energie- en armoedebeleid. Een vraagstuk dat Holger vanuit zijn portefeuille duurzaamheid natuurlijk als steeds nijpender ervaart voor veel inwoners. Dat vraagt volgens hem om een goed minimabeleid, maar ook om zelfredzaamheid waarbij inwoners die het moeilijk hebben opstaan, over de – begrijpelijke – drempel heen stappen en bij de gemeente om hulp vragen. Hij begrijpt dat die stap voor sommige mensen lastig kan zijn, bijvoorbeeld vanwege schaamte, maar hij ziet juist hierin een uitdaging om als gemeenschap samen dit beeld te doorbreken. Zeker gezien de ontwikkelingen van de laatste tijd m.b.t. de stijgende energieprijzen en de oplopende inflatie is de kans groot dat meer mensen in de problemen komen. Daarom wordt nagedacht hoe die drempel verlaagd kan worden.
Een ander beleidspunt dat nogal wat stof doet opwaaien is de afvalscheiding. Beleid daaromtrent is al eerder besloten door de gemeenteraad, zegt hij. Maar hij wil wel kijken hoe de afvalscheiding zodanig opgezet kan worden dat het bijdraagt aan de oplossing van het probleem, n.l. minder restafval per persoon. Een systeem dus dat voor iedereen bruikbaar is. Hij houdt niet vast aan de geplande vijftien ondergrondse containers, maar kijkt wat handig is voor bepaalde doelgroepen zoals de locaties van de containers. Er zijn en worden bijeenkomsten met bewoners georganiseerd waarna het gemakkelijker wordt om het afvalbeleid aan hen duidelijk te maken. Het afvalcafé in Molenhoek vindt hij een prima idee; ontstaan vanuit kritiek op het beleid maar met hetzelfde doel n.l. beter afval scheiden.
Tot slot
Holger Rodoe is een gedreven, toegankelijke en ambitieuze wethouder die samen met de bewoners in gesprek wil gaan over oplossingen van problemen en stappen wil zetten in het mooier en beter maken van onze gemeente. Zijn portefeuille geeft hem daar heel veel ruimte voor.
