De gemeente Mook en Middelaar kampt net als andere gemeenten al jaren met een forse toename van autoverkeer. Al jaren schakelt de gemeente dan ook onderzoeksbureaus in om te kijken hoe de verkeersintensiteit en de daaraan gekoppelde verkeersoverlast bij bijvoorbeeld de Ringbaan/Heumensebaan en de Groesbeekseweg verminderd kan worden. Toch worden er al jaren geen structurele maatrtegelen genomen ondanks de adviezen vanuit diverse onderzoekbureaus en de klachtenregen vanuit inwoners. Omwonenden zijn het zat om nog langer naast herrie en stank te wonen of telkenmale afgesneden te worden door vrachtverkeer en snelheidsduivels.
Onlangs gaf het college van B&W aan dat de gemeente Mook en Middelaar met de rug tegen de muur staat voor wat betreft de verkeersproblematiek in Molenhoek en op de Groesbeekseweg. De situatie die de verbinding naar de A73 vormt, blijkt allesbehalve verbindend daar buurgemeenten niet te porren blijken om samen met Mook en Middelaar aan een structurele oplossing te werken. Wethouder Rodoe geeft dan ook aan dat het daarom onmogelijk is om de verkeersoverlast en verkeersintensiteit te beperken. Zonder de buurgemeenten, zegt hij, zijn de verkeersproblemen die Gelderland en Limburg met elkaar verbinden, niet structureel op te lossen.
Eens. Verkeer gaat over grenzen en over de verbinding tussen die grenzen. Mobiliteit beperkt zich niet tot aan de gemeentegrens of provinciegrens. Waar water de kortste weg zoekt, doet verkeer dat ook. Wel of geen ringbaan, wel of geen verbreed bruggetje over het spoor, hoe het ook zij...het verkeer gaat door, zoekt de kortste route of de snelste en zal net als water voor flinke overstromingen zorgen als niet tijdig en anticiperend wordt ingegrepen. Wat Waterschap en Rijkswaterstaat doen voor water, zouden gemeenten gezamenlijk moeten doen voor hun verkeersstromen. Water of beter gezegd, de natuur, is namelijk niet veel verschillend van het menselijk verkeer . Autoverkeer overstroomt onze wegen. Tegenwoordig komen daar nog zijriviertjes bij van allerhande soorten fietsen. Water zoekt altijd elkaar, schreef een dichter wiens naam ik vergeten ben. Het menselijk verkeer doet hetzelfde. Wat dat betreft hebben deze twee meer gemeen met elkaar dan wordt aangenomen en dus kan het niet zo zijn dat een gemeentelijke mobiliteitsaanpak niet direct en innig verbonden is met de mobiliteitsaanpak van buurgemeenten.
Nu de gemeente Mook en Middelaar zich in de steek gelaten voelt door gemeenten als Heumen en Nijmegen en Groesbeek, wordt het tijd om verkeer en mobiliteit anders te bezien want kennelijk dringt het bij de regio nog niet door dat een Groene Metropoolregio, zoals de regio zich soms ook wel pleegt te noemen, de taak heeft verkeer en mobiliteit direct in verband te brengen met natuur en duurzaamheid. De verbonden regio heeft daartoe 5 speerpunten die eenvoudigweg terug te lezen zijn op de website van de GMR:
1) Gebiedsgerichte corridoraanpak
2) Regionaal (snel) fietsnetwerk
3)mobiliteitshubs en knooppunten
4) gedragsaanpak duurzame mobiliteit
5) verkeersveiligheid
De GMR laat aan de hand van bovengenoemde speerpunten zien dat het duurzaamheid en verkeer als een geheel ziet. Waarom buurgemeenten dan niet open staan om samen met de gemeente Mook en Middelaar ernstige verkeersproblemen die natuur en duurzaamheid schaden structureel aan te pakken, is me een raadsel.
Vanzelfsprekend is geldgebrek altijd een goed argument om niet op de proppen te komen met een gezamenlijke aanpak van luchtverontreiniging, stankoverlast, geluidsoverlast en veiligheidsproblemen voor mens en dier veroorzaakt door met name het gemotoriseerd verkeer. Alhoewel ik begrijp dat een gemeentebegroting voor de desbetreffende gemeente bedoeld is en niet voor diens vrienden, mis ik de inhoudelijke onderbouwing van buurgemeenten om niet als GMR gezamenlijk op te trekken in de aanpak van een verkeerssituatie die momenteel niet alleen de mens problemen oplevert maar ook de omliggende natuur en de landelijke duurzaamheidsdoelstellingen en daardoor onhoudbaar is geworden.
Verkeer en duurzaamheid zijn niet los te zien van elkaar. Beide houden niet op bij de grens. Beide zoeken de kortste en meest veilige weg om hun doel te bereiken. Terwijl de een van A naar B gaat, zorgt de ander dat A en B veilig, gezond en ecologisch verantwoord zijn. Het wordt tijd dat we duurzaamheid en verkeer niet meer los zien van elkaar. Net zomin als dat we verkeer niet meer los dienen te zien van de verbinding met onze natuur. Natuur stopt niet bij gemeentegrenzen. Wanneer je verkeer verbindt met natuur en duurzaamheid, zijn structurele oplossingen mogelijk.
De vraag moet dus niet zijn: 'Lieve buurgemeenten, kunnen jullie ons helpen om een verkeersprobleem op te lossen waar we al jaren last van hebben en dat alleen maar erger wordt?'. De vraag echter moet zijn:' Zijn jullie bereid onze regionale afspraken na te komen betreffende de GMR? Zo niet, zijn jullie bereid te werken aan een regionale duurzaamheidsvisie vanaf het Duitse Kranenburg tot aan Middelaar via Mook en Molenhoek? ' Wanneer het antwoord op beide vragen nee is, dient de gemeente Mook en Middelaar het voortouw te nemen in het behalen van klimaatdoelstellingen door middel van het invoeren van een emissievrije zone. Een mooi begin om vrachtverkeer en particulieren (uit onze eigen gemeente alsook vanuit buurgemeenten) die hun uitlaat bij ons uitlaten, te weren of om te leiden. Buurgemeenten zijn vast bereid om te volgen dan wel anderszins het waterbedeffect op te lossen dat ontstaat wanneer Mook en Middelaar een verkeersdijk opwerpt. Je bent een Maasdorp of niet.
Heldere duurzaamheidsafspraken zoals die over emissie binnen de GMR en/ of een ander regionaal convenant dat duurzaamheid in relatie tot mobiliteit priotiseert dienen het debat te bepalen. Bedelen om cofinanciering werkt niet. Een contract wel .Elkaar herinneren aan gezamenlijke afspraken die verkeersproblemen aanpakken met behulp van een visie op duurzaamheid en natuur , is de kortste weg naar structurele verbetering van de huidige overlast voor mens en milieu als gevolg van verkeersproblematiek.
Marjolein Pieks
Pvda Lokaal Sociaal
15-03-2024
