Theo van Brunschot is een bekend gezicht binnen onze gemeente. We kennen hem o.a. van 't Moocks raampje, Natuurmonumenten, als oud raadslid van de PvdA, Huys te Moock, het Erfgoedplatform en meest recent, als een van de Schuldhulpbuddy’s in onze gemeente. Maar iemand kennen van gezicht of van naam, wil nog niet zeggen dat je hem echt kent. Buurtverbinders Hanneke en Wilma vonden het daarom hoog tijd voor een goed gesprek.
Jeugd
Theo komt uit Eindhoven en groeide op in een fijn middenklassegezin. Hij heeft twee broers en een zus, Theo was het derde kind. Op zijn 13e overleed zijn moeder. Dat had natuurlijk veel impact op het gezin. Hoewel vader na drie jaar hertrouwde met een lieve vrouw, zijn alle kinderen snel uit huis gegaan. Theo was zelf(s) pas 17 . Hierdoor is hij niet meteen gaan studeren, maar eerst gaan werken.
Loopbaan
Theo heeft veel verschillende dingen gedaan. Terugkijkend zegt hij, iedere drie jaar veranderde ik van baan, iedere zes jaar van werkgever. Zo werkte hij bij Philips als computeroperator, programmeur en systeemanalist. Vervolgens ging hij naar uitgeverij Malmberg, waar hij werkte als hoofd automatisering. Daarna volgde Rabobank en Ohra als werkgevers. Tussentijds ging hij studeren (hij was toen 33) en rondde hij de opleiding bedrijfskunde af.
Theo heeft altijd gespaard om vroeg te kunnen stoppen met werken. Dat is gelukt. Toen hij 56 was stopte hij en had hij eindelijk ook tijd voor andere dingen.
Gezin
Theo had dit carrièrepad nooit kunnen lopen zonder de altijd aanwezige steun van zijn vrouw Els. Ze trouwden in 1974 en kregen samen drie kinderen, Marc, Carolien en Frank.
Om te zorgen dat Theo zich totaal kon richten op studie en werk, voedde Els de kinderen op. . Op 10 mei 2019 waren Theo en Els vijfenveertig jaar getrouwd. Hun kinderen gaven hen toen een heel bijzonder cadeau: een eigen bankje op de Mookerheide!
Na het werk
Toen Theo stopte met werken besloot hij zijn tijd in drie stukken te verdelen.
Hij wilde zakelijk actief blijven, dat loste hij op door in drie bedrijven deel uit te gaan maken van de raad van commissarissen. Als tweede wilde hij zijn maatschappelijke bijdrage gaan leveren. Hiervoor werd hij actief bij Natuurmonumenten, historisch stadsgids in Nijmegen, Wandelen met Verhalen, Huys te Moock, de Buren Plasmolen etc.
En het derde deel van zijn tijd besteed Theo aan lekker vakantie vieren met Els en leuke dingen doen.
Bijzondere projecten
Theo werkt in projecten en ieder project duurt 2 a 3 jaar. Zijn eerste project was naar Rome lopen. Hij deed dit verdeeld over drie jaar, door steeds in de maand september een deel van de pelgrimsroute af te leggen.
Zijn tweede project was het afleggen van een kwart Triatlon. Hierbij wilde hij niet meedoen aan een competitie, hij deed dit puur voor zichzelf. Hij had een doel gesteld om dit binnen drie uur te doen. Het werd 3 uur en 6 minuten. Hierbinnen zwom hij 1 km , fietste hij 40 km en rende hij 10 km hard. Wat een prestatie!
Het derde project was het beklimmen van de Mont Blanc. Theo was toen al 64. Hiervoor deed hij veel sneeuw- en ijs-cursussen en maakte hij flink wat hoogtemeters. Helaas werd twee dagen voordat hij de Mont Blanc met zijn gids zou gaan beklimmen, de berg vanwege slechte weersomstandigheden gesloten. Theo heeft toen samen met zijn gids de Signalkuppe beklommen, een berg van maar liefst 4554 meter! (Scheelt maar 250 meter) En ook dat is gelukt, maar volgens Theo “klinkt dit wel een stuk minder indrukwekkend”.
Toen Theo 65 werd, dacht hij het even rustig aan te gaan doen. Maar het volgende project diende zich al aan. Hij besloot een boek te gaan schrijven over de Tachtigjarige Oorlog. Hij werkte twee jaar iedere dag aan het boek. En hoewel hij dit boek “Noodweer” eigenlijk voor zichzelf schreef, is het toch uitgegeven en werd het een succes.
Naarmate hij ouder werd was Theo zich steeds meer bewust van onze CO2 uitstoot en dan vooral voor de effecten voor hun (klein)kinderen. Hij en Els besloten te proberen hun CO2-emissie te halveren. Eerder vertelde hij hier al over bij de buurtborrel. Afgelopen december bleek dat ze hun doel ruim gehaald hebben. En nu is dat project een nieuwe leefstijl geworden.
Waarom Plasmolen?
Eigenlijk bij toeval. Na veel huizen bekeken te hebben in de Zuid Veluwe Zoom en daar steeds net achter het net gevist te hebben, reden Els en Theo op een dag terug via de Muldershofweg in Plasmolen. Hun huidige huis stond te koop en ze vielen er meteen voor. Grappig verhaal. De omgeving was totaal niet bekend en pas na een paar weken klussen aan het huis was er tijd voor een wandeling in de omgeving. Pas toen ontdekten ze de Siep die vrijwel in hun achtertuin ligt!
Theo’s grootste wens voor Plasmolen?
Theo vindt het uniek om hier te mogen wonen met zo’n mooi en afwisselend landschap, vergeven van cultuur en historie. Zijn droom is dat we een gemeenschap zijn waarbinnen we voorzieningen samen delen en inkopen. Hij hecht veel belang aan onderlinge verbinding en het elkaar helpen. Van de overheid hoef je het niet te verwachten.
Wat wil je ons nog meegeven?
“Als je ergens aan begint moet je een idee hebben van wat je wilt bereiken, een plan hebben, dan kijken of het realiseerbaar is, een planning maken en het dan gewoon doen. Dan is succes verzekerd.”
Dank voor het interview Theo, leuk je wat beter te leren kennen!
