En daar sta ik dan. Tussen de lichtjes op het dorpsplein, de buurtkinderen die met rode wangen rondjes rennen en de oliebollenkraam die er al wekenlang staat, want december houdt niet verrassingen, maar van herhaling. Ik zie mezelf in een jas die eigenlijk alleen bedoeld is voor winters die niet meer bestaan — zo warm als dit jaar was het in de donkere dagen nog nooit. Een fietstas vol lekkers bungelt aan mijn stuur. Mijn blik is die van iemand die zich afvraagt hoe ze hier terecht is gekomen, en tegelijkertijd precies weet waarom.
December in het dorp is geen maand, het is een verzameling. Terwijl ik het plein over fiets, stappen mensen even van hun route af om bij te praten. Niemand heeft haast. Het dorp verzamelt in deze weken niet alleen boodschappenlijstjes en kerstwensen, het verzamelt elkaar. Huizen veranderen langzaam in lichtpuntjes. Slingers langs dakranden, sterren achter ramen, de kerstbomen al vroeg buiten staan. Ze maken de donkere dagen niet korter, maar wel lichter. En warmer, op een manier die niets met temperatuur te maken heeft. De oliebollen voor oudjaar zijn besteld: de scouting zorgt ervoor. Zoals dat gaat, zoals dat hoort. Alsof het een natuurwet is. Net als de kerstmarkten die verschijnen, de muziekoptredens die ineens in agenda’s opduiken, en het gevoel dat er altijd wel ergens iets te doen is. December vult zichzelf moeiteloos.
Ik kijk ernaar met dezelfde verbazing als waarmee ik ooit keek naar het feit dat iedereen hallo zegt. Naar hoe de omgeving ervoor zorgt dat elke dag een beetje als vakantie voelt, zelfs op de dagen dat je moet werken. Naar het moment dat ik zomaar een ijsvogel zag, felblauw en onverwacht, alsof hij even kwam checken of ik wel oplette. Naar de paddenstoelen dit jaar besloten massaal feest te vieren.
December nodigt uit tot terugkijken, maar hier is dat niet zwaar. Het jaar zit niet in hoogtepunten, maar in kleine dingen. In momenten die zich vastzetten. Een praatje bij de super. Een lichtje dat aangaat. Daar zijn geen grote woorden voor nodig. En terwijl ik daar sta, nog steeds veel te warm gekleed, weet ik het weer. Dit is hoe ik hierin ben gerold. En dit is waarom ik gebleven ben.
Fijne feestdagen voor iedereen die hier rondfietst, loopt, blijft hangen en hallo zegt. We komen elkaar wel tegen. Tussen de lichtjes.
Novella
