Loes Meijer 14 augustus 2020
Sophie Westerink: Opvoeden doen we samen
Misschien heb je onlangs een oproep op Maasburen gezien: ’ Speelplek gezocht voor rustig meisje en haar sportieve broer’?
Die oproep komt van Sophie (32), sinds 1 januari 2020 coördinator bij Buurtgezinnen.nl voor Mook en Middelaar en Heumen. Op een snikhete middag zoek ik haar 5 augustus op in Beuningen, waar ze woont met haar man en hun zoontje van anderhalf. Gelukkig is hun woonkamer lekker koel. Ik wil graag meer weten van haar werk in onze gemeente.
Wat is jouw voorgeschiedenis?
Ik kom uit Escharen. In 2012 heb ik de opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening afgerond. Daarna heb ik gewerkt met doofblinde mensen bij Kalorama, met minderjarige asielzoekers bij het COA, en als indicatiesteller bij het CIZ. En sinds 1 januari 2020 dus in Mook en Middelaar en Heumen.
Waarom heb je voor deze overstap gekozen?
Via een kennis kende ik de aanpak van Buurtgezinnen, en dat sprak me aan. Een supermooi concept, vertelt Sophie enthousiast. Het is een jong initiatief- we bestaan 5 jaar- dat gebaseerd is op een oude gedachte: Opvoeden doen we samen. Een gezin dat het zwaar heeft (vraaggezin) wordt gekoppeld aan een stabiel gezin in de buurt(steungezin) dat op vrijwillige basis een handje wil helpen. Dat kan van alles zijn. Bijvoorbeeld een weekend de baby te logeren krijgen, of een kind naar sport of naar zwemles brengen, of een rustige huiswerkplek aan een tiener bieden, of een vast dagdeel oppassen of spelen, of een hapje mee-eten. Op een laagdrempelige manier krijgen kinderen zo wat extra liefde en aandacht van een steungezin en worden de ouders even ontlast. Die hulp is alledaags en gelijkwaardig.
Buurtgezinnen is inmiddels al in 60 gemeenten in Nederland actief. De effecten zijn onderzocht door de Hogeschool van Amsterdam en door de Hogeschool Ede en de aanpak blijkt heel effectief! Reden voor de gemeente Mook en Middelaar om ook met Buurtgezinnen.nl in zee te gaan.
En hoe ben je hier begonnen als coördinator?
Ik heb eerst veel publiciteit gemaakt voor het concept van buurtgezinnen. Gaan praten met de gemeente, met scholen, huisartsen, Vluchtelingenhulp, en met het sociaal team. En ik promoot het ook via Facebook en Maasburen.nl. Sinds januari heb ik al 2 koppelingen tot stand gebracht, en binnenkort volgen er naar verwachting nog 2. Ik heb inmiddels aanvragen van 5 vraaggezinnen en aanbiedingen van 8 steungezinnen.
Hoe werkt dat, zo’n koppeling?
Gezinnen melden zich zelf bij Buurtgezinnen, of ze worden naar ons doorverwezen. Ik ga dan eerst de vraag van het gezin naar boven halen. Waar zouden zij en hun kind echt mee geholpen zijn? Dan stel ik op basis daarvan een anoniem profiel op. Bij steungezinnen breng ik in kaart wat zij te bieden hebben. Als ik denk dat er een goede match kan zijn, gaan ze onderling kennis maken. Belangrijk is of er een klik is tussen de mensen, en of er een basis van vertrouwen kan groeien. Ze hoeven geen vrienden te worden, maar moeten elkaar wel aardig vinden. Lijkt dat het geval dan volgt er een tweede kennismaking. Willen de gezinnen vervolgens echt met elkaar in zee dan regel ik het koppelingsgesprek waarin we de wederzijdse afspraken vast leggen. Dat is echt maatwerk. Zowel het soort hulp als de beschikbare tijd spelen daarbij een belangrijke rol.
In een proefperiode van 2 maanden gaan ze het contact rustig opbouwen. Daarna bekijken we samen hoe het is gelopen. Moeten er soms afspraken worden aangepast? Gedurende een periode van 2 jaar begeleiden wij vervolgens het steungezin, hebben we regelmatig contact met het vraaggezin en wordt er ieder half jaar geëvalueerd.
Hoe ziet jouw werk er verder uit?
Ik heb geen vaste werkplek, ik werk freelance voor plm 10 uur per week. Naast taken rond de koppelingen blijf ik het concept onder de aandacht brengen bij mogelijke verwijzende organisaties. Ik overleg elk kwartaal met de gemeente over de gang van zaken. En ik werf nieuwe vraag- en steungezinnen via Facebook en Maasburen.nl. Wat ik mooi vind is dat er op het moment meer steungezinnen zijn aangemeld dan vraaggezinnen. Daaruit blijkt dat mensen elkaar graag willen helpen. En zo is er dus ook voor nieuwe vraaggezinnen een steungezin dat mogelijk voor hun klaarstaat.
Als coördinator ga ik ook themabijeenkomsten voor steungezinnen organiseren, waarin ze ervaringen uit kunnen wisselen. Bijvoorbeeld over hoe je eigen grenzen kan stellen en bewaken, afstand kan nemen en loslaten.
En ik speel met het idee van een ‘café’. Gezellige ontmoetingsmogelijkheid voor ouders in hun buurt die er toe kan leiden dat mensen meer elkaars kinderen gaan opvangen. We zijn allemaal zo individualistisch bezig. We kunnen veel meer de kracht van de gemeenschap gebruiken en elkaar steunen in het normale leven!
Wat vind je het leukste aan dit werk?
Je ziet effect, het werpt vruchten af. Ouders komen door het steuntje vaak in een positieve flow, ze kunnen even op adem komen. Ze staan er niet meer alleen voor. Dat kan zelfs soms voorkomen dat de emmer écht overloopt en dat kinderen uit huis geplaatst moeten worden. Prachtig toch?!
Het is ook mooi dat ik een kijkje mag nemen in beide keukens. Ik kom bij huishoudens waar het tegenzit, maar ook in gezinnen die belangeloos een handje willen helpen. Dat kunnen overigens alle mensen zijn die opvoedervaring hebben, dus ook alleenstaanden of stellen waarvan de kinderen het huis al uit zijn. Het geeft mij een heel warm gevoel dat er zoveel mensen zijn die graag iets voor een ander willen betekenen. En dat dat gewoon kan in je eigen vertrouwde buurt of dorp. Er komt geen instantie aan te pas.
Buurtgezinnen verbindt dus mensen. Dat is eigenlijk hetzelfde als waar Maasburen naar streeft met het digitale platform. Die gemeenschapsgedachte?
“Ja precies”, lacht Sophie. “We streven het zelfde na en kunnen elkaar goed aanvullen!”.
__________________________________________________________
Meer weten over Buurtgezinnen.nl? Bijvoorbeeld over hoe je steungezin wordt. Of welke soorten steun er zoal worden gevraagd en geboden?
www.buurtgezinnen.nl
https://www.facebook.com/Buurtgezinnen.in.Mook.Middelaar.en.Heumen
pdf folder