Een interview met twee doorwinterde zwemmers
Op bezoek bij twee fanatieke winterzwemmers
Elke maandag, weer of geen weer, duiken Trees en Henriëtte het ijskoude water van de Mookerplas in. Maar niet alleen op maandag: Trees zwemt zelfs vaker. Wij gingen met deze enthousiaste dames in gesprek over hun passie voor winterzwemmen en ontdekten een wereld van kou, vriendschap en pure vreugde.
Een spontane ontdekking
Voor Trees is de liefde voor het koude water al lang geleden begonnen tijdens het kamperen in Noorwegen waar ze in een ijskoude bruisende beek met stenen ging zitten. En dat vond ze zo lekker…..!
Bij Henriëtte is het ontstaan in de corona periode. Ze woonde toen nog in haar vorige woonplaats waar ze een klein zwembadje in de achtertuin had staan. Geïnspireerd door Wim Hof, compleet met ijsblokjes, ging ze ‘s ochtends vroeg in het donker onder de sterrenhemel in het badje zitten. “Mede daarom ben ik verhuisd naar Middelaar, dan kon ik lekker in de plas! Toen ik hier kwam wonen in 2022, zwom ik op 1 januari in de plas. Daar kwam ik in gesprek met iemand uit Middelaar waaraan ik vroeg of er nog meer van die gekken waren en die zei: ‘Oh, dan moet je Trees eens ontmoeten". Ze kwamen elkaar tegen bij sport en spel, de connectie was snel gemaakt en al gauw ontstond een hechte zwem traditie.
De magie van de kou
Waarom zou iemand vrijwillig het ijskoude water induiken? Volgens Trees en Henriëtte is de reden van zwemmen in koud water, het koude water zelf. “Door hierin te gaan kan je niet anders dan 'in het moment', zijn. Dat is wat het koude water je geeft. Zwemmen in het koude water, is leven in het moment zelf, waarbij je ervaart dat je leeft”, legt Trees uit. "Je lichaam protesteert eerst, maar als je doorademt en het toelaat, dan verdwijnt de kou." "Wat overblijft, is een onbeschrijfelijk geluksgevoel," vult Henriëtte aan. "Na het zwemmen voel je je herboren!" Trees knikt instemmend. "Daarna heb ik Pilates, en dat gaat dan echt veel beter". "Het lijkt wel of mijn spieren soepeler zijn na het koude water. Er komen gelukshormonen vrij".
De natuur als zwemparadijs
Zwembadtegels en chloorlucht? Niet voor deze dames. "Het mooiste is de natuur", zegt Trees enthousiast. "Liggend in het water zie je de wolken, de vogels, het veranderende landschap. Soms scheren ijsvogeltjes over ons heen. Je voelt je echt onderdeel van het geheel. Eigenlijk is het een soort van meditatie".
Een ritueel met warme chocolademelk
Na het zwemmen wacht er een vast ritueel. "We kleden ons snel om, soms met stramme, klamme handen die niet goed meer meewerken, en dan gaan we naar huis voor een warme kop chocolademelk van Jan," lacht Henriëtte. "Met een koekje erbij, natuurlijk!" “Uit de wintertrommel". Een pittenzak opwarmen voor extra comfort? "Dat is luxe, maar eigenlijk niet nodig. De warmte van binnenuit is al genoeg. Daarna gaat het geluk door." beaamt Trees.
Een diepe vriendschap
Wat begon als een gedeelde interesse groeide uit tot een bijzondere vriendschap. "Het samen zwemmen verbindt enorm", vertelt Henriëtte. "Je ervaart samen de kou, de natuur, de sensatie." "Dat schept een band." Trees voegt toe: "We zijn vriendinnen van het water en dat voelt heel bijzonder."
Voor iedereen?
Niet iedereen springt zomaar een koude plas in. "Je moet wel je grenzen kennen", waarschuwt Trees. "We zwemmen altijd langs de kant en nemen een veiligheidsboei mee." "Mensen met hartproblemen of astma moeten extra voorzichtig zijn." Henriëtte knikt: "Maar voor wie het aandurft, is het een ervaring die je niet meer loslaat!"
Waarom niet meer mensen?
Wat hen nog steeds verbaast, is hoe weinig mensen zich laten verleiden door deze unieke ervaring. "Waarom ligt die hele Mookerplas niet vol?" lacht Trees. "Dit is zo fijn!" Het geeft energie, een natuurlijke high. Voor ons is het een cadeautje, elke keer weer."
Uitgenodigd!
Geïntrigeerd? Henriëtte besluit het gesprek met een uitnodiging: "Bij deze, je bent welkom om het eens te proberen!" "Maar pas op, het werkt verslavend..."
Heerlijk, heerlijk, heerlijk
Na afloop van dit gesprek mochten wij getuigen zijn van deze wekelijks zwem traditie en hebben wij met bewondering langs de kant staan kijken hoe Trees en Henriëtte het koude water trotseerden. Zij zwommen 4,5 minuut in de Mookerplas met een watertemperatuur van 0 graden. Brrrr….
