In het hart van Mook ligt een plek die meer is dan een lunchroom. De Soete Bagijn is een warme huiskamer waar je niet alleen komt voor een goede kop koffie, maar vooral voor menselijkheid, aandacht en verbinding. De koffie is er heerlijk en hoe kan het ook anders. De bijzondere machine is ontworpen en geproduceerd door een inwoner van ons dorp. "Ik mocht hem voor een zacht prijsje kopen. Bijna alles hier is te danken aan de vrijgevigheid en hulp van familie en de buurt!" vertelt Regine, de eigenaresse van De Soete Bagijn met een stralende lach.
Thuiskamer
Het kloppende hart van deze lunchroom is Regine zelf. Ze heeft een indrukwekkende achtergrond als beroepsmilitair en kokkin. Maar bovenal is ze iemand met een groot hart voor haar medemens. Terwijl ze in de keuken een lunch bereidt voor een stel wandelaars, valt op hoe huiselijk en op een ouderwets gezellige manier het interieur aanvoelt. De toevoeging Thuiskamer op haar logo is allesbehalve een marketingtruc: hier ontmoet je geen afstandelijke horeca, maar een plek waar gesprekken vanzelf ontstaan. Zeker voor de gasten die Regine het meest aan het hart liggen: de oudere, vaak alleenstaande inwoners van Mook en omgeving.
Op de stamtafel ligt het kaartje van Paus Franciscus. "Op zondag komen mensen uit de kerk hier samen. De pastoor helpt zelfs mee betalen voor de koffie" vertelt Regine terwijl ze wijst op het kaartje. "Dat kreeg ik van hem." Door haar enorme ervaring als kokkin, onder andere in het klooster in Brakkenstein heeft ze geleerd om goed en efficiënt voor (grote) groepen te koken. Veel groepen hebben de weg naar haar dan ook al gevonden. Het koor bijvoorbeeld, of inwoners die hier met hun hele familie voor een gelegenheid komen.
Bijzonder zijn ook de bewoners van Mookerhof die samen met de vrijwilligers koffie komen drinken. “Voor die mensen heb ik altijd een koetjesreep bij de koffie. Dat herkennen ze. Normaliter krijgen ze ook Limburgse vlaai bij de koffie, maar voor die mensen die niet meer goed kunnen slikken, maak ik een ijsje.” Een hartverwarmende service die voor Regine de gewoonste zaak is.
Ontroerende verhalen
Toch draait De Soete Bagijn niet alleen om eten en drinken. De werkelijke drijfveer van Regine ligt dieper. “Het klinkt misschien vreemd, maar koken is hier bijzaak geworden. Het is ook niet waarom ik deze lunchroom ben begonnen.” vertelt Regine openhartig. “Ik heb dit opgezet voor de mensen uit Mook. Ik wandelde vaak met mijn hond en sprak dan regelmatig oudere, alleenstaande mensen met mooie, lieve en ontroerende verhalen. Verhalen die een plek verdienen, niet in een stichting of instelling, maar gewoon… hier. Gewoon aan tafel, onder het genot van een kop koffie.” Met haar eigen ervaringen als moeder van een dochter met het syndroom van Down weet Regine hoe belangrijk het is om ruimte te bieden zonder oordeel, zonder regels. “Hier kan over alles worden gepraat. Gewoon als dorpsgenoten, van mens tot mens.” Haar levensmotto is niet voor niets: Zo gewoon mogelijk, zo bijzonder als nodig!
Wat begon als een droom, groeide uit tot een plek waar mensen zich écht gezien en gehoord voelen. Regine kookt alles zelf en vers, zonder personeel en zonder salaris. "Ik moet natuurlijk wel quitte draaien, dus kook ik regelmatig voor (familie-) etentjes, ontbijten en maak ik buffetten voor groepen. Gelukkig weten ook toeristen, wandelaars van de Walk of Wisdom, trainers voor de 4-daagse en Vrienden op de Fiets ons te vinden."
Iedere dag gewoon mens zijn
Regine is er bijna elke dag, behalve op dinsdag. Toch kan de deur soms onverwacht gesloten zijn. “Als er iets is met mijn dochter, moet ik er voor haar zijn,” zegt ze openhartig. En niemand die haar dat kwalijk neemt. Juist dat maakt De Soete Bagijn tot wat het is: een plek van échte aandacht, waar ruimte is voor ieders verhaal. Waar een simpele kop koffie het begin kan zijn van een waardevol gesprek. Of je nu komt voor een hapje, drankje, lunch of om er gewoon even te zijn; bij Regine ben je welkom.
En voor wie zich nog afvraagt waar de bijzondere naam vandaan komt, krijgt ook daar een glimlach bij. “Ik heet voluit Regine Soeteman-Bagijn,” zegt ze lachend. “Dus dat was eigenlijk heel logisch.”
