Bijna blind en toch lid van Natuurfotografie Molenhoek
Mijn naam is Else van der Kooij en ik ben sinds 1 1/2 jaar lid van de fotoclub.
Het intrigeert Jeroen Hoogakker, collega fotograaf, hoe iemand met een zicht van minder dan 5% toch mooie foto’s kan maken. Hij vroeg mij op onze laatste foto wandeling in de Millinger waard of hij foto’s van mij mocht maken want hij wil er een stukje over publiceren.
Sinds 15 jaar weet ik dat ik de Ziekte van Stargardt heb. https://www.erfelijkheid.nl/ziektes/ziekte-van-stargardt.
Het begon met onscherp zien en ik leverde steeds een stukje in. Het probleem zit bij mij in het centrale zien, het gedeelte waar je mee scherp ziet zoals bijvoorbeeld lezen, gezichten herkennen, kleuren zien en tv/beeldscherm kijken.
Het decentrale gedeelte van mijn netvlies is nog in orde, dat is het gedeelte waar je mee je mee ver ziet en dat gebruik ik om nog wat te kunnen zien. Ik heb mijzelf aangeleerd om decentraal te kijken en verder hebben mijn hersenen zich aangepast aan de situatie. Als je goed ziet scannen je hersenen ongeveer 2-5 Keer om het beeld compleet te krijgen bij mij misschien wel tot 50 keer. Ik zie dus ook geen zwarte vlek in het midden zoals vaak wordt gezegd, maar een redelijk compleet onscherp minder kleurrijk plaatje.
Op vertrouwen kan ik er niet echt want het kan maar zo zijn dat het paaltje midden op het voetpad is weggevallen of zie ik een boomstronk aan voor een mens en andersom of zoek ik mijn hond terwijl hij gewoon op 10 m voor mij staat te kwispelen.
Ik maak dus ook heel veel foto’s onderweg om later op m’n iPad te kijken, extra vergroot en in hoog contrast, wat ik werkelijk heb gezien of waar ik ben geweest en wat ik mogelijk gemist heb.
Regelmatig bleken er toch ook hele aardige foto’s tussen te zitten en daarom besloot ik mij aan te melden bij Natuurfotografie Molenhoek, een enthousiaste groep amateur fotograaf en natuurliefhebbers, waar ik hartelijk ben ontvangen.
Elke maand maken wij een wandeling in de natuur en fotograferen wij meestal met een thema zoals vlinders, landschap, paddenstoelen. De meeste deelnemers gebruiken mooie camera’s met verschillende lenzen, dat lukt mij dus niet, dus ik fotografeer met mijn iPhone. Macrofotografie of vogels in de lucht is voor mij wat lastig en dan rek ik het thema wat op naar natuur en kies ik voor de bloemetjes of landschap.
Twee weken na de wandeling leveren wij onze vijf mooiste foto’s in en bekijken en becommentariëren deze met elkaar en heel af en toe kan ik ook concurreren met mijn collega-fotografen want soms is zo zelf denkende iPhone wel heel slim. Het bewerken van foto’s laat ik aan de anderen over. Ik knip alleen een beetje bij.
Je ziet mij bijna altijd met een zonneklep of een zonnebril omdat ik ook last van licht heb, een beetje het gevoel als je de hele dag in de sneeuw loopt met felle zon. De combinatie met het vele scannen wat mijn hersenen doen maakt een foto wandeling wel vermoeiend en moet ik de visuele activiteiten verder die dag een beetje reduceren, maar dat heb ik er graag voor over.
De foto's die hieronder staan zijn van Jeroen ( beelden van Else ) en uiteraard van Else zelf.
