Afgelopen donderdag 6 november heb ik de petitie ‘Gemeente Mook en Middelaar, trek de Rode Lijn voor Gaza’ mogen overhandigen aan burgemeester Inge van Dijk. Deze petitie is onderdeel van een landelijke campagne, gesteund door Oxfam, Pax, The Rights Forum en DeGoedeZaak. Het doel van de campagne is om ons uit te spreken tegen het beleid, of eigenlijk tegen de afwezigheid van beleid, van onze regering ten aanzien van de situatie in Gaza.
Die situatie is bekend. Er is onder meer een ernstig tekort aan voedsel, schoon drinkwater en medische hulp. Hulpgoederen worden niet of nauwelijks toegelaten. Het dodental van Palestijnen in Gaza ligt inmiddels op 67.173. Het doden gaat door, ook op de bezette Westelijke Jordaanoever.
Ondertussen gaat in de Tweede Kamer de discussie over het woord ‘genocide’ en of dat wel of niet gebruikt mag worden voor de humanitaire ramp die zich in Gaza voltrekt. Waar de discussie over zou moeten gaan, is waarom Nederland dit laat gebeuren. Waarom we niet ingrijpen. En zo kom ik bij de petitie: ‘Gemeente Mook-Middelaar, Trek de Rode Lijn voor Gaza’. Want ik vind dat we wel moeten ingrijpen.
Ik ben opgegroeid in een huishouden waar twee keer per dag het journaal aanstond en waar elke dag de krant werd gelezen. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik me al vanaf een jonge leeftijd bewust ben van mijn plek in deze wereld. Ik heb me altijd ongelofelijk dankbaar gevoeld dat ik in Nederland ben geboren.
Dat ik van mijn zoon kon bevallen in een ziekenhuis. Dat mijn kinderen zijn verzekerd van onderwijs en medische zorg. Dat zij, net als ik, het concept honger nooit zullen kennen. Dat ze niet bang hoeven te zijn dat hun huis met daarin hun hele familie in één klap zal worden weggevaagd en dat ze nooit de ernstige psychologische gevolgen van zo’n trauma zullen ervaren.
Met zo’n enorm voorrecht komt, in mijn mening, een verantwoordelijkheid. Namelijk om je uit te spreken tegenover onrecht. Om je in te zetten voor mensen in landen waar die dingen die voor ons zo vanzelfsprekend zijn, ernstig bedreigd worden.
Want stel je voor. Stel je voor dat het niet Rafah was, maar Mook, of Middelaar. Dat het onze kinderen waren, of onze ouders, vrienden, buren. Stel je voor dat onze hechte gemeenschap in levensgevaar verkeerde en dat niemand iets deed om ons te helpen. Dat ze de andere kant op keken. Dat zou afschuwelijk zijn. Dat kunnen en willen we niet op ons geweten hebben.
Op dit moment delen 218 mensen mijn overtuiging dat wij ons als gemeente moeten uitspreken tegen de situatie in Gaza. Dat de Nederlandse regering alle handel en investeringen stopt die Israëls genocide in Gaza en illegale bezetting steunen. Dat Nederland zich in inzet voor een permanent staakt-het-vuren en om hulpgoederen en voedsel in Gaza toe te laten. Dat Nederland de uitspraken van het Internationaal Gerechtshof onvoorwaardelijk respecteert. En dat kunnen we doen door samen de Rode Lijn te trekken. Voor de Palestijnen in Gaza, maar ook voor onszelf. Voor onze menselijkheid.
Link naar petitie: https://actie.degoedezaak.org/petitions/gemeente-mook-en-middelaar-trek-een-rode-lijn-voor-gaza