Kennis maken met Peter Giesberts
Buurtverbinders Petra en Loes gaan op 21 september op bezoek bij Peter Giesberts in de Lindeboom in Mook. Peter is een actieve Mookenaar, onder andere bekend van natuurorganisatie Animo. Helemaal coronaproof zit hij klaar voor ons gesprek.
Vertel eens wat over jezelf
“Ik ben in 1949 geboren in Beek bij Nijmegen en daar opgegroeid in de buurt van die prachtige natuur, het dorp tussen stuwwal en de polder. Ik doorliep de lagere school, de mulo, en de kweekschool, later Pabo, aan de Groenewoudseweg. In 1971 kwam ik in Hatert voor de klas te staan op de lagere school.
In 1971 had mijn vriendin Petra zich ingeschreven voor een woning hier in de Lindeboom. De wijk werd net gebouwd. We zijn toen ook getrouwd. Ja, volgend jaar al 50 jaar dus! En 35 jaar geleden, in 1985, hebben we dit grotere huis gekocht, ook in de Lindeboom. We wonen hier heel fijn.
En je werk als leerkracht en daarna?
“De sollicitatie in Hatert was een eitje. Welke krant lees je, vroeg de directeur? De Volkskrant, antwoordde ik, én Vrij Nederland.” “ Aangenomen!”, riep hij. “Zo ging dat in die tijd in het linkse Nijmegen”, lacht Peter. “En hoewel die school vele malen een nieuwe naam kreeg ben ik er 40 jaar gebleven. Ik heb nooit zin gehad om van school te wisselen. Hatert bleef uitdagend voor mij, de wijk, de ouders, de kinderen, het was er nooit saai en er veranderde veel. Natuurlijk hadden we ook een zeer gezellig team!
In 2010, ongeveer tegelijk met de introductie van het digitale schoolbord en het verdwijnen van mijn postvakje voor de papieren post, heb ik een punt achter mijn loopbaan in Hatert gezet. Dat was een goed besluit. Sinds 2010 heb ik dus pensioen. Ik ben nooit in een zwart gat gevallen. Ik lees en sport veel, doe mee aan het schoffelen op de begraafplaats, en ben nog actiever geworden op het gebied van natuur en milieu.”
Wat bevalt je hier in Mook?
“Voor het werk was dat de fietsafstand naar Hatert. Natuurlijk ook de mooie natuur, het prachtige gebied met de Jansberg en de Maasheggen. Verder de voetbalclub Eendracht, waar ik een poosje in het eerste voetbalde en bij de veteranen. Samen met de vrienden in café de Poort van Limburg voetbal kijken. Toen voetbal lastig werd ben ik gaan hardlopen ( 16 marathons gelopen in de afgelopen 25 jaar) en met een gezellige groep op de racefiets gestapt. Zo blijf ik mooi op gewicht.
Ik houd ook van muziek. Liefst de hardere symfonische rock, Santana, Pink Floyd, Supertramp. Van al die muziek valt in de omgeving volop te genieten, bijvoorbeeld op de Wolfsberg in Groesbeek, bij Maria Roepaen in Ottersum, of in de schouwburg in Nijmegen of Cuijk.”
Waar komt jouw liefde voor groen vandaan?
“Ik heb van jongs af aan in en met de natuur geleefd. Was altijd buiten, fietsend naar het werk, betrokken bij wat er groeit en bloeit op deze aardkloot. Ook allerlei cursussen gevolgd tot uiteindelijk IVN natuurgids. Genieten van de natuur, daar hoop ik nog lang mee door te gaan. En ook met het ‘kietelen’ van de politiek”, lacht Peter. “Ik ben nu eenmaal een kritische volger van alles wat met natuur en milieu te maken heeft. “
Daarover en over Natuur-en Milieugroep Animo lees je een volgende keer meer in Deel 2.