Het leven na de groenten en het fruit
De familie Wegerif
Wim en Marian zijn in 1971 getrouwd en hebben nadien 3 kinderen gekregen, allemaal dochters. In 1973 is dochter Natasja geboren op de Floraweg. In 1974 verhuisde het jonge gezin naar de Meijhorst, eerst naar een flat, daarna naar een eengezinswoning in de buurt. In 1975 werd de tweede dochter Manon geboren en in 1978 de jongste dochter Annemiek, die begin 2019 is overleden aan complicaties ten gevolge van diabetes.
In 1987 verhuisden zij naar Ewijk , alwaar zij een woning hadden gekocht via een veiling. Daar hebben ze gewoond tot 2005 . In dat jaar vond de laatste verhuizing plaats en wel naar Molenhoek. De reden van de verhuizing naar Molenhoek was de zorg voor de kleinkinderen die om de hoek woonden. Dat is een gouden greep geweest, zegt Wim. Het huis was degelijker (bijna nieuw) en de omgeving mooier.
Media-adviseur
Van de een op de andere dag trok de firma Maters de stekker uit de buurtsuper. Op de avond vóór de definitieve sluiting klapte Wim in elkaar omdat het zo plotseling kwam en hij op dat moment ook niet wist hoe de schoorsteen verder zou moeten roken. In die tijd was het zo dat eerst al het eigendom opgemaakt moest worden voordat je in aanmerking kwam voor een of andere uitkering. Wim solliciteerde daarom bijna met de moed der wanhoop op alles wat hem voor de voeten kwam. Op een dag liep hij tegen iets op wat zijn aandacht trok. Hij kon omgeschoold worden tot media-adviseur bij De Gelderlander (advertenties verkopen). Verkopen en met mensen omgaan dat kon Wim wel. Dus is hij in 1998 bij de krant begonnen. Omdat dochter Annemiek ernstig ziek was is hij in 2014 opgehouden met werken en met pensioen gegaan.
Wat betreft het werk kwam hij in de hemel terecht zegt hij. ’s Morgens vroeg met een stropdas om naar kantoor en kantooruren maken i.p.v. tot ’s avonds laat nog bezig zijn in de winkel. Voor een blad in de Betuwe was hij ook nog een tijd media-adviseur. En bij Topic nog steeds een beetje; bij een aantal vaste klanten. Daarnaast rijdt hij tegenwoordig een à twee keer per week (betaald) voor Klarenbeek kleding vanuit Den Bosch om H&M, Le Ballon en Invito te bevoorraden.
Vrijwilligerswerk
Vanaf de eerste dag na zijn pensionering is hij vrijwilligerswerk gaan verrichten bij Joachim en Anna; 2 dagen per week jong dementerenden thuis ophalen en naar de dagopvang brengen bij Joachim.
Toen ze in Molenhoek kwamen wonen kenden Wim en Marian niemand; alleen dochter Manon woonde met man en kinderen in de buurt. Vrij snel na de verhuizing van het LOP naar het winkelcentrum kwam hun ter ore dat het LOP vrijwilligers zocht, gastvrouwen en gastheren. Dat leek hen de ideale manier om te integreren in het dorp en mensen te leren kennen. Marian kende al wat meer mensen omdat zij de kleinkinderen naar school bracht en 3 dagen in de week oppaste. Zij hebben zich toen allebei aangemeld als gastheer en gastvrouw bij het LOP.
Wim heeft één keer per maand ’dienst’ in het LOP, soms twee keer. Omdat hij een fanatieke NEC-supporter is wil hij ook af en toe niet alleen bij een wedstrijd maar zelfs bij een training van zijn favoriete cluppie gaan kijken. Hij wil als vrijwilliger niet de boventoon voeren, dus niet al te dikwijls dienst doen.
Op de vraag hoe je meer mensen naar het LOP zou kunnen krijgen zegt Wim dat dat moeilijk is. Je ziet vaak dezelfde mensen en weinig mannen. En dat is al zo vanaf het moment dat het LOP nog in de Wieken zat. Voor de drankprijzen hoeft men het niet te laten. Een oplossing zou kunnen zijn om een biljart te plaatsen; maar ook dan komen misschien wel dezelfde mannen. Voetbalwedstrijden laten zien op het digibord is ook een manier om meer mannen te trekken. Voor een belangrijke Championsleagueavond zou je dan een tapje moeten huren. Is alleen de vraag of dat is toegestaan. Wim vraagt regelmatig aan mensen in zijn omgeving eens een keer in het LOP te komen kijken. ‘Het kost niets’, zegt hij dan, ‘ je kunt zomaar binnenlopen’.
Wim en Marian snappen niet goed waarom het LOP niet zo in trek is bij jongere leeftijdsgroepen; en dan zijn er ook nog mensen die denken dat het LOP er alleen maar is om boeken te lenen. Misschien moet daar een keer door een club mensen op doorgeborduurd en over gebrainstormd worden.
Hobby’s
En dan blijft nog één belangrijke kwestie over n.l. Wims hobby’s. Hij is een sportfanaat,
volgt alle sporten en is dus breed georiënteerd. Maar de liefde voor het voetbal en met name voor NEC is ondanks de povere resultaten groot. Diep in zijn hart was hij graag sportredacteur geworden. Hij wist ook vroeger al alles van sport; tegenwoordig weet hij een hoop niet meer; dat wijt hij - heel slim - aan zijn leeftijd. Maar hij probeert wel alles bij te houden door er veel over te lezen. Vandaar dat hij moderne verslaggevers veel kwalijk neemt, b.v. de commentatoren bij het damesvoetbal. ‘Die weten niet of een bal rond of vierkant is’, zegt hij.
Daarnaast kan hij erg genieten van de natuur. Als het enigszins mogelijk is gaan ze iedere zaterdag wandelen met een familiegroep. Drie keer in de week gaat hij sporten (spinnen) in de sportschool in Beuningen. En voor de ontspanning is er dan ook nog de sauna; die in Goch is zijn favoriet.
We nemen afscheid van een veelzijdig man en zijn vrouw Marian. Beide dragen door hun vrijwilligerswerk bij het LOP een belangrijk steentje bij aan de leefbaarheid van ons mooie dorp.
De Dorpsraad kan vrijwilligers goed gebruiken; met name wordt op mannen een beroep gedaan zich aan te melden als gastheer. Zij vormen een welkome aanvulling voor het team. Vind jij het ook leuk om je in te zetten voor de inwoners van Molenhoek? Echt iets te betekenen voor een ander? Nieuwe mensen te ontmoeten? Word dan vrijwilliger en zet je in voor een nog mooier dorp. Dus MANNEN …..kom eens een kop koffie drinken en help een keer mee bij een grotere activiteit van de groep. Lijkt je dit wat? Wie weet zien we je snel.
Echt iets voor jou? Neem dan contact op met de Dorpsraad () of: 06-11166540.