Met ingang van 15 maart 1953 werd aan Hendrik Gerard Hubert de Mulder op zijn verzoek eervol ontslag verleend als burgemeester van Mook en Middelaar. De Mulder werd in 1946 benoemd en was op dat moment met 27 jaar de jongste burgemeester van Nederland. Hij had zijn sporen verdiend in het verzet. In juni 1953 werd Jan Hendrix als zijn opvolger benoemd. Precies in dat interregnum bracht een journalist van De Telegraaf een bezoek aan de Bisselt en ontmoette daar de postbode die blijkbaar op dat moment tijdelijk de honneurs van burgemeester waarnam.
Na goed gegeten te hebben bij Van der Valk toog hij naar de Bisselt en deed verslag van de situatie aldaar. Een aandachtige lezer zal bemerken dat niet alles klopt wat De Telegraaf op 9 mei 1953 publiceerde. Hoezo een plan voor een kanaal van de Bisselt naar de Maas, een brug over de Maas op de foto. Ach, zand erover en wederom genieten van een prachtig verhaal over de Bisselt, dat deel van de gemeente dat in die tijd problemen had met de watervoorziening. Het verhaal getuigt van een vooruitziende blik, misschien ook wel iets te vooruitziend.
HET RUWE, GELE ZAND, DAT GELD OPBRENGT
De Bisselt graaft zich tot vacantieoord
Een vergeten uithoek van ons land
Hebt ge wel eens van de Bisselt gehoord? Indien niet, dan is dat ook geen wonder. Het is een brok zand. Een stuk Mokerheide, een vergeten uithoek van ons land. Met wild groeiend heidekruid en schrale pijnbomen.
Er wonen een stuk of wat keuterboertjes en wat mensen, die de eenzaamheid beminnen. Samen nog geen tweehonderd. Ze hebben geen stroom en geen gas en niet eens een burgemeester. Alleen wat kronkelpaadjes, en wat struikgewas, maar veel zand, zand, zand....
We hadden in Mook te doen gehad en 't was een heerlijke zonnedag. Daarom besloten we ons in de “Molenhoek", het eerste huis en het eerste restaurant van het dorp te versterken en dan de hei op te gaan om op dat oude slagveld terug te denken aan het bloedige drama, dat zich daar afspeelde, bijna 380 jaar geleden. De slag op de Mookerhei. 14 April 1574, Lodewijk en Hendrik van Nassau gesneuveld, een vernietigende nederlaag.... ge weet het nog wel. De gebeenten der Spanjolen liggen nog ergens diep in het gele zand. Ten minste - dat zeggen de Mokenaren.
Postbode-burgervader
En zo dwaalden we af tot op de Bisselt, dat brok zand, zand, zand.... We wilden, zoals we dat altijd doen, een praatje gaan maken met de burgervader. Die zou ons wel iets kunnen vertellen. Maar het gemeentehoofd van de Bisselt, tegelijk burgemeester van Mook en Middelaar, was weg. Waarom hij uit zijn ambt is gezet of gegaan, hebben we niet kunnen vaststellen. Zijn vrienden en vijanden vertelden er verhalen over, die lijnrecht tegen elkander indruisten. In ieder geval was hij weg en zijn zaken werden voorlopig waargenomen door de postbode. Een brievenbesteller als burgemeester behoeft geenszins een ramp te zijn, maar als nu de chef van de bode, dus het hoofd der Moker posterijen, ook in de raad zit en buiten dat college zijn burgemeester, dus zijn ondergeschikte in dienst, standjes kan geven en omgekeerd de postbode in gemeentelijke aangelegenheden zijn baas, dus een zijner raadsleden, dwars kan zitten, dan, ja dan wordt de zaak anders.
We vermoeden zelfs, dat de lezer nu al de kluts kwijt is. Wat hij evenwel zal begrijpen, is, dat deze enigszins verwarde situatie voor de Bisselt niet zeer gunstig is. Er gebeurde toch al nooit veel, nu gebeurt er vrijwel helemaal niets.
Er is een aannemer, die er huisjes wil bouwen. Voor mensen, die van de ongerepte natuur houden en van alleen-zijn. Er zijn punten met een prachtig vergezicht. Voor toeristen is de Bisselt nog zo gek niet. Maar in de gemeenteraad is het niet pluis. Er wordt geen besluit genomen. Er wordt alleen maar uitgesteld. En inmiddels gebeurt er niets. De Bisselt blijft wat hij is: een brok wilde Mokerhei, een stuk ruw geel zand....
Zand is geld
Aanvankelijk leefden hier uitsluitend wat arme zandboertjes. Ze leefden van de karige opbrengst van hun grond. Het was een schraal bestaan. Moeizame arbeid. Thans leven ze ook nog van hun zand, maar op een andere manier. Ze staan nu dag aan dag in de zandgroeve en graven het zand weg, dat op vrachtwagens wordt geladen en wordt weggereden naar de bouwbedrijven in heel Nederland of wordt geëxporteerd naar België, als grondstof voor de glasindustrie. Ook dat is een hard werk en het levert een magere boterham op want ook de ondernemers moeten leven en de vrachtrijders. Allen van het zand, van het ruwe gele zand van de Bisselt. Het zand van de Bisselt en van de ganse Mokerhei is goed zand. Er is vraag naar. En er is iets mee te verdienen, maar het is een inspannend karwei, dat graven en kruien en het is van de hei naar de verbruiker een lange en een dure weg. Daarom zijn vernuftige lieden op de idee gekomen, dwars door het zand een kanaal aan te leggen tot in het gele hart van de zandbergen en met schepen en schuiten het zand weg te brengen naar de Maas en verder naar de losplaatsen in het Noorden. Er wordt bij Mook al ijverig aan de uitvoering van het plan gewerkt Enige kilometers van de vaargeul zijn al gereed.
Toekomstig meer
Het is een vernuftig plan en een veelzijdig plan. Of er nu domweg kuilen worden gegraven of een kanaal! Kuilen zijn kuilen, maar een kanaal kan tot iets dienen. En aan het eind van het kanaal wordt verder gegraven tot er een heel grote kuil ontstaat, die men kan laten vollopen met water. Dat wordt dan een meer. Een meer midden in de hei, omringd door heuvels. Er komen vogels, er zullen bomen groeien en bloemen. Het zal een vacantie-oord worden midden in de wilde natuur. Ontspanningzoekenden zullen er heen trekken, in scharen. Er zullen hotels komen en badinrichtingen, restaurants en café's. Het kanaal zal zijvaarten krijgen en naast en achter het meer zullen andere meren worden gemaakt. En dat kan doorgaan tot in een nevelige toekomst, want de zandvoorraad van de Mokerhei is “menselijk gesproken” onuitputtelijk. Dan zal Van der Valk zijn “Molenhoek" moeten uitbreiden en er een paar koks bij moeten engageren. Dan zal het ook gedaan zijn met de eenzaamheid en de zalige stilte op de Bisselt. En lang voor het zover is zal er een echte burgemeester nodig zijn. Die zal moeten oppassen op het zand, op het ruwe gele zand van de Bisselt....
E. JAN STOFFELS
Bron: Delpher.nl
Zie eerdere verhalen over de drinkwaterproblemen op de Bi(e)sselt:
https://maasburen.nl/berichten/drinkwaterproblemen-in-de-bisselt
https://maasburen.nl/berichten/in-de-biesselt-smacht-men-naar-water
https://maasburen.nl/uitgelicht/wichelroedeloper-ontdekt-water-op-de-biesselt
https://maasburen.nl/berichten/hoezo-water-ontdekt-op-de-biesselt-de-proef-op-de-som